Τα πρόσωπα

1. Ο νεαρός βοσκός

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέχει το κείμενο, ο βοσκός:

- είναι ένας δεκαοχτάχρονος νέος, ωραίος, αναλφάβητος και ευτυχισμένος, ζώντας φυσική ζωή·

- ζει ελεύθερος στη φύση (στα βουνά και στη θάλασσα), όπου νιώθει κυρίαρχος και απολαμβάνει όσα του προσφέρονται (από καρπούς έως το «όνειρο»)·

- είναι φτωχός, ολιγαρκής και αυτάρκης, ζώντας με όσα εξασφαλίζει απευθείας από τη φύση και από το μοναστήρι·

- στο χώρο του νιώθει ελεύθερος και ανεξάρτητος, χωρίς τις δεσμεύσεις του πολιτισμού και των νόμων·

- έχει συναίσθημα ευθύνης απέναντι στο κοπάδι του αλλά και τρυφερότητας για την αγαπημένη του κατσίκα·

- τέλος, χαρακτηρίζεται στις ερωτικές του αντιδράσεις μάλλον από συστολή και αγνότητα, ενώ σε καίριες στιγμές δεν εκτρέπεται, αλλά ακολουθεί τις χριστιανικές ηθικές αρχές του.

2. Ο ώριμος αφηγητής

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέχει το κείμενο, η προσωπικότητα του ώριμου αφηγητή διαγράφεται έτσι:

α. Πνευματική συγκρότηση

Ο αφηγητής της ώριμης ηλικίας έχει θρησκευτικές πνευματικές (και ηθικές) καταβολές (η θρησκευτική του παιδεία στάθηκε αποφασιστική για τη συγκρότηση της προσωπικότητάς του)· στη συνέχεια ολοκλήρωσε τον πνευματικό του εξοπλισμό με ανώτατες (κοσμικές) σπουδές.

β. Επαγγελματική και οικονομική κατάσταση

Επαγγελματικά νιώθει αποτυχημένος, επειδή είναι απόλυτα εξαρτημένος από τον προϊστάμενό του και δεν έχει προοπτική για εξέλιξη και για βελτίωση της θέσης του, ενώ η θέση του δεν του παρέχει οικονομική άνεση και τα οικονομικά του είναι περιορισμένα. Εξάλλου, έχει ελάχιστα δικαιώματα και πολύ στενό πεδίο δράσης ως εργαζόμενος.

γ. Συναισθηματική κατάσταση

Ο αστικός τρόπος διαβίωσης και εργασίας τον κάνει να ασφυκτιά και να νιώθει καταπιεσμένος μέσα στο χώρο της εργασίας. Γενικά νιώθει απογοητευμένος από τη ζωή του και ταπεινωμένος ειδικά στο χώρο της εργασίας του, αφού είναι αναγκασμένος να υπηρετεί τον εργοδότη του. Αλλά και γι' αυτόν, που τον υπηρετεί με δουλοπρέπεια, αισθάνεται μίσος, παρόλο που είναι προστάτης και ευεργέτης του. Τα μόνα ευχάριστα συναισθήματα είναι εκείνα που του δημιουργούν οι αναμνήσεις από το ωραιοποιημένο παρελθόν του ποιμενικού βίου μέσα στο φυσικό περιβάλλον και η ανάμνηση του νεανικού του «ονείρου».

δ. Απόψεις

Ο αφηγητής της ώριμης ηλικίας έχει απόψεις διαμορφωμένες κάτω από την επιρροή της θρησκευτικής του παιδείας. Η στάση του απέναντι στις γυναίκες είναι υποτιμητική, καθώς τις θεωρεί όλες απογόνους της Εύας, που στάθηκε το αίτιο και ο φορέας του προπατορικού αμαρτήματος. Ως προς τον τρόπο ζωής εξιδανικεύει τον ποιμενικό και το μοναχικό τρόπο ζωής μέσα στο φυσικό περιβάλλον. Τέλος, υποτιμά και την αξία των γραμμάτων, που τα θεωρεί εμπόδιο για τη σωτηρία της ψυχής.