Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Τα 4 επίπεδα του χρόνου, όπως τα χωρίζει ο Ερ. Καψωμένος


Τα 4 επίπεδα του χρόνου, όπως τα χωρίζει ο Ερ. Καψωμένος στο σχολικό βιβλίο ( σελ. 287)

«Μέσα από την αφήγηση του κεντρικού επεισοδίου, ο ποιητής φροντίζει έντεχνα, με αφηγηματικές αναδρομές στο παρελθόν ( «αναλήψεις») και ανοίγματα στο μέλλον ( «προλήψεις»), να υφάνει ταυτόχρονα ολόκληρη την ιστορία του ήρωα, πριν και μετά το ναυάγιο […]
Έτσι ο μύθος αναπτύσσεται παράλληλα σε τέσσερα χρονικά επίπεδα.
1) Το πρώτο καλύπτει το χρόνο του ναυαγίου και της θαυμαστής εμπειρίας.
2) Το δεύτερο την προϊστορία του ήρωα στην Κρήτη […]
3) Το τρίτο χρονικό επίπεδο είναι η ζωή του πρόσφυγα μετά το ναυάγιο και το χαμό της κόρης […]
4) Ένα τέταρτο επίπεδο συνιστά ο οραματισμός της έσχατης Κρίσης.»

Απόσπασμα 1[18]
Ανήκει όλο στο επίπεδο (1)

Απόσπασμα 2[19]
Στ. 1-4: (3)
Στ. 5-18: (4)

Απόσπασμα 3[20]
Όλο στο επίπεδο (1)

Απόσπασμα 4[21]
Στ.1-30: (1)
Στ. 31-36: (2)
Στ. 37-38 (1)

Απόσπασμα 5[22]
Στ. 1-4: (1)
Στ.5: (3)
Στ. 6: (2)
Στ. 7-14: (3)[1]
Στ.15-16: (2)
Στ.17-20: (2)
Στ. 21-τέλος: (1)[2]







[1] στ.11-12: Το όνειρο που βλέπει τον μεταφέρει στο επίπεδο (1), δεν παύει, πάντως, να είναι κάτι που ονειρεύεται κατά το χρον. επίπεδο (3)
[2] στ. 25-42: Οι άρσεις μέσα από τις οποίες «περιγράφει» τον «γλυκύτατο ηχό», μπορούν να θεωρηθούν πως ανήκουν στο επίπεδο (2).

Ο Πίτερ Μάκριτζ για το Διονύσιο Σολωμό 1


Ο Πίτερ Μάκριτζ για το Διονύσιο Σολωμό 1

Ένας από τους μελετητές του Σολωμού και ειδικότερα του Κρητικού είναι και ο Peter Macridge. Παρατίθενται σημειώσεις από το βιβλίο του «Διονύσιος Σολωμός» (εκδ. Καστανιώτης, 1995) με έμφαση σε θέματα που είναι βασικά για την κατανόηση του Κρητικού.

Οι σημειώσεις αυτές, χωρισμένες σε δύο μέρη, είναι:

1) Το πνευματικό υπόβαθρο του Δ. Σολωμού.

2) Σχετικά με τη χρονολογία των έργων του.

3) Λογοτεχνικές επιδράσεις στην ποίησή του και

4) Η επεξεργασία των κύριων θεμάτων του.

1. Το πνευματικό υπόβαθρο του Δ. Σολωμού.

Ο Σολωμός μελέτησε την περιορισμένη ελληνική λογοτεχνία που υπήρχε την εποχή εκείνη στη δημοτική. Αυτή περιλάμβανε:
α) βυζαντινά έμμετρα μυθιστορήματα του 14ου και 15ου αιώνα.
β) έργα της κρητικής λογοτεχνίας του 16ου και 17ου αιώνα ( π.χ. «Θυσία του Αβραάμ», «Ερωτόκριτος»)
γ) λαϊκά στιχουργήματα
δ) τα έργα του Βηλαρά και του Χριστόπουλου
ε) ελληνικά δημοτικά τραγούδια ( το 1824 κυκλοφορεί ο πρώτος τόμος της συλλογής του Κλοντ Φοριέλ )